_ همه ی پست های گذشته ، آرشیو شدن و دسترسی ای وجود نداره. برای آرامشم

دوستم میگه کانال تلگرامی داری؟ گفتم آره یدونه دارم توش چرت و پرت مینویسم فقط برای اینکه بنویسم، نوشتن برای من درمان دردهاست، مینویسم و ذهنم از کلمه خالی میشه، میتونم تحلیل کنم که کجا ایستادم. چون زیاد اهل گفتگو نیستم، نه اینکه نباشم نه، با هر کسی نمیتونم حرف بزنم، با کسیکه نمیفهمه چی داری میگی! خب چه حرفی دارم که بزنم. پس بیشتر مینویسم، مخاطب ندارم معمولا توی اون نوشته ها ، بعضی وقتام دارم. اون کانال تلگرامی هیچ عضوی نداره فقط خودم هستم، از اینکه حرف و حال و احوالم رو کسی مطلع بشه استرس میگیرم، علاقه ای هم ندارم بقیه متوجه بشن خوبم یا بدم! کسی بخواد بدونه میاد حالمو میپرسه دیگه جار زدن نداره. من از دنیای مجازی فقط اون قسمتی رو با بقیه به اشتراک میذارم که باعث بشه حالشون خوب بشه. برای ریحانه یه کلیپ فرستادم توش یه کوچه بود که تهش به دریا میرسید، نوشته بود : تو عین این کوچه ای... 

پ.ن: موزیک گوش بدیم؟ سالار عقیلی ( نگار بی وفا )